Το τέλος του 2003 βρίσκει την Ολυμπιακή πόλη σε μία νέα συγκοινωνιακή πραγματικότητα, όπως αυτή διαμορφώνεται με σειρά έργων, των οποίων η λειτουργία ξεκίνησε (Αττική Οδός) ή θα ξεκινήσει τους επόμενους μήνες (ανισόπεδοι κόμβοι και οδικοί άξονες, επεκτάσεις μετρό, τραμ) ή τα επόμενα χρόνια (προαστιακός σιδηρόδρομος). Η συγκοινωνιακή πραγματικότητα της Αθήνας του 2003 χαρακτηρίζεται επίσης από
Τις παραμονές των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα, η διεθνής Κοινότητα των ειδικών Συγκοινωνιολόγων παραμένει άφωνη μπροστά στην άνευ προηγουμένου μαζική υλοποίηση συγκοινωνιακών έργων χωρίς σχέδιο λειτουργίας τους. Είναι άλλωστε εντυπωσιακό πως παρά τη λειτουργία σημαντικών συγκοινωνιακών έργων, η εξυπηρέτηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των μετακινουμένων τόσο στην Πρωτεύουσα όσο και στο σύνολο της χώρας παραμένει καθηλωμένη σε
Για την καλή λειτουργία των συγκοινωνιακών συστημάτων πρώτη προτεραιότητα αποτελεί η κατάλληλη διαχείριση της ζήτησης μετακινήσεων, και έπονται η βελτίωση και η διαχείριση της οδικής υποδομής. Δηλαδή, πρώτη προτεραιότητα των σύγχρονων συγκοινωνιακών συστημάτων αποτελεί η προώθηση της χρήσης των μέσων μαζικής μεταφοράς, η αποθάρρυνση της χρήσης των ΙΧ (κυρίως μέσω της ελεγχόμενης στάθμευσης) και η ελάφρυνση
Δύο χρόνια πριν τη μεγάλη ημέρα, η Αθήνα καταγράφει τις δυνάμεις της, ζυγίζει τις αδυναμίες της και ετοιμάζεται για τη μεγάλη μέρα. Η πρόκληση για την Αθήνα είναι διπλή: αφενός πρέπει να μπορεί να προσφέρει υψηλή στάθμη εξυπηρέτησης στις Ολυμπιακές μετακινήσεις (Ολυμπιακή Οικογένεια και θεατές) και αφετέρου να αξιοποιήσει την ευκαιρία των Αγώνων για να
Η διεθνής εμπειρία έχει δείξει ότι βασικό εργαλείο για την ταυτόχρονη προώθηση της χρήσης των μέσων μαζικής μεταφοράς και την αποθάρρυνση της χρήσης των ΙΧ αποτελεί η παραχώρηση του δικαιώματος αποκλειστικής χρήσης λωρίδων της οδού από τα λεωφορεία και τα τρόλλεϋ. Οι λεωφορειολωρίδες είναι ένα μέτρο χαμηλού κόστους, το οποίο βρίσκεται σαφώς προς την σωστή
Η σημαντική αναβάθμιση της συγκοινωνιακής υποδομής της Αθήνας βρίσκεται σε εξέλιξη και οι Αθηναίοι πολίτες άρχισαν δειλά να συμμετέχουν στον σχεδιασμό των προγραμματιζόμενων συγκοινωνιακών λύσεων. Είναι όμως η Αθηναϊκή κοινωνία ώριμη για εποικοδομητικό διάλογο αναφορικά με τον σχεδιασμό και τη λειτουργία των συγκοινωνιακών λύσεων; Μπορούν οι Αθηναίοι πολίτες να συνεισφέρουν ουσιαστικά στην κατάλληλη προσαρμογή των έργων; Μπορούν
Η στάθμευση αποτελεί όχι μόνο ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα των σύγχρονων μεγαλουπόλεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό, αλλά και ένα από τα βασικότερα εργαλεία για τη διαχείριση της ζήτησης των μετακινήσεων και της κυκλοφορίας. Η σημαντική αύξηση του δείκτη ιδιοκτησίας οχημάτων στις ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις επιφέρει σημαντική αύξηση της ζήτησης τόσο για στάθμευση όσο και
Η Αθήνα του 2002 εξακολουθεί να βιώνει το Συγκοινωνιακό της Μεσαίωνα. Η σημερινή απαράδεκτη ποιότητα της συγκοινωνιακής εξυπηρέτησης χειροτερεύει κάθε μήνα (περισσότερα από 100.000 νέα οχήματα εισέρχονται κάθε χρόνο στην κυκλοφορία στην Αττική) και η αδράνεια της Πολιτείας και των Πολιτών ιδιαίτερα ενόψει των Δημοτικών Εκλογών, αποτελούν εγγύηση ότι τα φαινόμενα γενικευμένης και παρατεταμένης συμφόρησης που
Τρία χρόνια μετά την ιδιαίτερα επιτυχημένη πρωτοβουλία του Συλλόγου Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων για τη διεξαγωγή του πρώτου Διεθνούς Συνεδρίου Αερομεταφορών και Αεροδρομίων, ξαναδίδεται η ευκαιρία για συζήτηση σε καθαρά επιστημονική βάση των επίκαιρων θεμάτων των αερομεταφορών και των αεροδρομίων στο δεύτερο Διεθνές Συνέδριο Αερομεταφορών και Αεροδρομίων που πραγματοποιήθηκε στην Πάτρα τον Δεκέμβριο του 2001. Αυτή τη φορά,
Σήμερα που μόλις ξεκινούν τα φαινόμενα γενικευμένης και παρατεταμένης συμφόρησης στο οδικό δίκτυο της Αθήνας, είναι περισσότερο από ποτέ απαραίτητο να κατανοήσουμε ότι οι βιώσιμες συγκοινωνιακές βελτιώσεις δεν πετυχαίνονται με κάποιο "μαγικό" τρόπο, αλλά προϋποθέτουν τόλμη και γενναίες θυσίες από τους Πολίτες και την Πολιτεία. Τα σημαντικά και ιδιαίτερα απαραίτητα συγκοινωνιακά έργα που σχεδιάζονται και υλοποιούνται σήμερα
