Κάθε μέρα, η Αθήνα είναι ένα απέραντο πάρκινγκ. Από νωρίς το πρωί, μέχρι τις βραδινές ώρες, οι ηλεκτρονικοί χάρτες που δείχνουν live την κίνηση στο λεκανοπέδιο είναι «κοκκινισμένοι». Οι κεντρικές λεωφόροι της πρωτεύουσας είναι υπερκορεσμένες. Στους μικρότερους δρόμους, η κατάσταση δεν είναι καλύτερη. Η μέση ταχύτητα κίνησης των οχημάτων δεν ξεπερνά τα 18 χιλιόμετρα την ώρα και, μια διαδρομή από τα νότια προς τα βόρεια προάστια, μπορεί να διαρκέσει -όσο απίστευτο και αν φαίνεται- όσο το να ταξιδέψει κανείς προς μια επαρχιακή πόλη.
Συγκοινωνιολόγοι, επίσημοι φορείς και πολίτες, συμφωνούν ότι για να λυθεί το τεράστιο κυκλοφοριακό πρόβλημα που έχει η Αθήνα -και το οποίο προκαλεί απώλεια εργατοωρών, περιβαλλοντική επιβάρυνση, ηχορύπανση, αύξηση των μικροατυχημάτων, εκνευρισμό στους οδηγούς και μια σειρά ακόμα από προβλήματα- υπάρχουν δύο τρόποι: ο ένας, είναι να γίνουν έργα υποδομών που θα απορροφήσουν ένα μέρος του κυκλοφοριακού φόρτου και ο άλλος, να μειωθούν τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν, κάνοντας τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς πιο ελκυστικά για τους πολίτες.
Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουν οι επιστήμονες, είναι ότι το πρόβλημα της κίνησης θα γίνεται όλο και χειρότερο, όσο περνά ο καιρός, αφού δεν υπάρχει σχέδιο για την αντιμετώπισή του σε αυτές τις δύο κατευθύνσεις. Η Αθήνα, σήμερα, είναι η 16η πόλη της Ευρώπης με το μεγαλύτερο κυκλοφοριακό πρόβλημα, αλλά αυτό αναμένεται να αλλάξει προς το χειρότερο, αφού κάθε χρόνο η μέση ταχύτητα των οχημάτων στις ώρες αιχμής μειώνεται κατά 2 ως 5 χιλιόμετρα την ώρα.
Τα ΜΜΜ δεν είναι… ελκυστικά
Το κυκλοφοριακό στην Αθήνα ακόμα δεν έχει φτάσει στην κορύφωσή του. Τα επόμενα 2-3 χρόνια θα έχουμε μια συνεχή χειροτέρευση της κατάστασης, θα παρακαλούμε να είμαστε σαν την κατάσταση που επικρατεί σήμερα. Δεν χωράμε να κυκλοφορούμε όλοι στην ώρα αιχμής με τα ΙΧ μας και όλες οι ευρωπαϊκές πόλεις προσπαθούν να εξυπηρετήσουν τους μετακινούμενους και τις μετακινήσεις, δηλαδή τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς επιστήμονας για να συμπεράνει ότι τα ΜΜΜ στην Αθήνα δεν επιλέγονται από τους πολίτες επειδή δεν είναι ελκυστικά. Αν η κίνηση στους δρόμους είναι ένα δράμα, τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς είναι η τέλεια τραγωδία. Το Μετρό θα μπορούσε να δώσει λύσεις, αφού είναι αντικειμενικά ένα καλό μέσο μετακίνησης, όμως από τη μία δείχνει να έχει κορεστεί και αυτό (σε ορισμένες περιπτώσεις, η συχνότητα των δρομολογίων στην ώρα αιχμής μπορεί να φτάσει τα 12-13 λεπτά, ενώ οι αποβάθρες και τα βαγόνια είναι γεμάτα σε βαθμό… ασφυξίας), αλλά και δεν εξυπηρετεί έναν μεγάλο βαθμό προορισμών σε περιοχές και σημεία με πολύ βαρύ κυκλοφοριακό φόρτο, όπως η λεωφόρος Κηφισίας και ο Κηφισός.
Ο ηλεκτρικός σιδηρόδρομος
Ο ηλεκτρικός σιδηρόδρομος, ο οποίος περιλαμβάνεται στο δίκτυο του Μετρό, μπορεί να δώσει επίσης λύσεις, όμως και εδώ οι διαδρομές είναι ελλιπείς (λόγω συχνότητας δρομολογίων), ενώ ένα μεγάλο μέρος του επιβατικού κοινού απωθείται από το Μέσο λόγω της εικόνας υποβάθμισης και των ζητημάτων ασφαλείας που υπάρχουν από ανεξέλεγκτες συμμορίες που κλέβουν και παρενοχλούν τους μετακινούμενους.
Επιπλέον, το project της υπογειοποίησης μεγάλου μέρους των επίγειων σήμερα γραμμών του ηλεκτρικού, το οποίο θα μπορούσε να απελευθερώσει χώρους ώστε να αναπτυχθούν οδικοί άξονες και να αξιοποιηθούν οι γύρω χώροι για θέσεις στάθμευσης, είχε εγκαταλειφθεί.
Και τα λεωφορεία;
Προφανώς και η Αθήνα χρειάζεται περισσότερες γραμμές μετρό. Έχουμε ακόμα αρκετή δουλειά μιας και χρειαζόμαστε 200 σταθμούς μετρό και έχουμε 80. Παρ’ όλα αυτά, το μετρό στην Αθήνα με τον υπάρχον δίκτυο εξυπηρετεί πολλές περιοχές και μπορούμε μέχρι να γίνουν οι πρόσθετες γραμμές του μετρό να έχουμε καλή εξυπηρέτηση στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, άμα τους δώσουμε προτεραιότητα.
Οι μελέτες σε όλο τον κόσμο και στην Αθήνα λένε ότι οι μετακινούμενοι θα αλλάξουν μέσο μετακίνησης, μόνο όταν κερδίζουν χρόνο. Το σημαντικότερο πράγμα είναι ο χρόνος. Αν τους δώσουμε δυνατότητα να πηγαίνουν με το λεωφορείο πιο γρήγορα, θα το επιλέγουν.
Το κυριότερο πρόβλημα (και) με τα λεωφορεία, είναι ο χρόνος. Τα δρομολόγια είναι ασταθή, καθώς τα λεωφορεία δεν έχουν προτεραιότητα. Στις διαδρομές τους, θα κολλήσουν στην κίνηση η οποία μετακινείται ακόμα και στις λεωφορειολωρίδες, στα παράνομα παρκαρισμένα ΙΧ και αυτοκίνητα τροφοδοσίας πάνω στις λωρίδες τους, αλλά και στα σημεία από τα οποία περνούν, με αποτέλεσμα να ακινητοποιούνται συχνά και, ως εκ τούτου να καθυστερούν τα δρομολόγια.
Συνέντευξη στο Protothema τον Νοέμβριο του 2024
Leave A Comment