Όπως και στις περισσότερες ευρωπαϊκές πόλεις, δεν χωράμε να κυκλοφορούμε όλοι στην ώρα αιχμής με τα ΙΧ μας. Λύση για το κυκλοφοριακό πρόβλημα δεν βρήκε καμία πόλη, ούτε και η Αθήνα, και αυτό γιατί δεν υπάρχει. Μάλιστα, το κυκλοφοριακό στην Αθήνα ακόμα δεν έχει φτάσει στην κορύφωσή του. Τα επόμενα 2-3 χρόνια θα έχουμε μια συνεχή χειροτέρευση της κατάστασης, θα παρακαλούμε να είμαστε σαν την κατάσταση που επικρατεί σήμερα.
Αυξάνονται τα οχήματα, αυξάνονται οι μετακινήσεις, έχουμε περισσότερους χρήστες στους δρόμους και μεγαλύτερη συμφόρηση. Αυτό είναι μια πραγματικότητα την οποία αντιμετωπίζουν στις περισσότερες πόλεις, χωρίς να προσπαθούν να εξυπηρετήσουν τα ΙΧ, διότι είναι αδιέξοδο, αλλά προσπαθώντας να εξυπηρετήσουν τις μετακινήσεις και τους μετακινούμενους, δηλαδή τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Είναι ουτοπικό να νομίζουμε πως σε όλες τις πόλεις έχουν πολύ καλό μετρό και ανεπτυγμένα συστήματα. Αντιθέτως, αυτό που κάνουν είναι ότι δίνουν προτεραιότητα στα λεωφορεία. Προφανώς και η Αθήνα χρειάζεται περισσότερες γραμμές μετρό. Έχουμε ακόμα αρκετή δουλειά μιας και χρειαζόμαστε 200 σταθμούς μετρό και έχουμε 80. Παρ’ όλα αυτά, το μετρό στην Αθήνα με τον υπάρχον δίκτυο εξυπηρετεί πολλές περιοχές και μπορούμε μέχρι να γίνουν οι πρόσθετες γραμμές του μετρό να έχουμε καλή εξυπηρέτηση στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, άμα τους δώσουμε προτεραιότητα. Οι μελέτες σε όλο τον κόσμο και στην Αθήνα λένε ότι οι μετακινούμενοι θα αλλάξουν μέσο μετακίνησης, μόνο όταν κερδίζουν χρόνο. Το σημαντικότερο πράγμα είναι ο χρόνος. Αν τους δώσουμε δυνατότητα να πηγαίνουν με το λεωφορείο πιο γρήγορα, θα το επιλέγουν.
Είναι τα λεωφορεία αξιόπιστα; Ή εγκλωβίζονται στις περισσότερες περιπτώσεις;
Πρέπει να αναλογιστούμε ποιος ευθύνεται πίσω από τις καθυστερήσεις των λεωφορείων. Είναι γεγονός ότι τα ΙΧ φταίνε για τα λεωφορεία. Υπάρχουν λεωφορειολωρίδες, όχι πολλές, αλλά και αυτές δεν λειτουργούν. Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη που έχει εκπονήσει το ΕΜΠ, η παραβατικότητα κυμαίνεται από 40 έως 90% των σταθμευμένων και κυκλοφορούντων οχημάτων στις λεωφορειολωρίδες. Αν τις αστυνομεύσουμε τουλάχιστον στους βασικούς άξονες, μπορούμε να έχουμε διπλάσια συχνότητα των ίδιων λεωφορείων. Επομένως, τα λεωφορεία επαρκούν και θα πήγαιναν πολύ πιο γρήγορα αν υπήρχε χώρος να κινηθούν ελεύθερα. Για να συμβεί αυτό όμως χρειάζονται αστυνόμευση και κάμερες.
Ακόμα και αν δημιουργηθούν νέοι δρόμοι, τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα. Η κάθε πόλη χρειάζεται περιφερειακούς άξονες. Ο δακτύλιος της Αθήνας δεν έχει ολοκληρωθεί. Υπάρχει η Αττική Οδός και κάπως ο Κηφισός για την περιφερειακή κίνηση. Χρειάζεται ένας συνδυασμός για τις υποδομές. Θέλουμε προφανώς περισσότερες γραμμές μετρό και μερικούς ακόμα οδικούς άξονες, σαν την Αττική Οδό ώστε να ολοκληρώσουμε την περιφερειακή κίνηση στο Λεκανοπέδιο και τα οχήματα να μην πηγαίνουν προς το κέντρο. Επιπλέον, άλλα μέτρα είναι η επέκταση της κίνησης προς την Εθνική Οδό καθώς και η σήραγγα που πρέπει να γίνει στη νότια περιφερειακή Υμηττού, που ήδη σχεδιάζουν να πηγαίνει μέχρι την Βουλιαγμένης. Είναι προφανές πως όλα αυτά απαιτούν χρόνο. Μέχρι να γίνουν όμως αυτά, σε πάρα πολλές πόλεις έχουν βρει λύσεις με το να δώσουν προτεραιότητα στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
Σήμερα έχουμε μια πολύ επικεντρωμένη πολιτική στα ΙΧ, αλλά το να λέμε συνέχεια τι θα γίνει με την κυκλοφορία είναι η λάθος ερώτηση. Η σωστή ερώτηση είναι τι θα γίνει με τους μετακινούμενους. Δεν πρόκειται να βρεθεί λύση όσο υπάρχει χώρος για τα ΙΧ. Επισημαίνεται ότι ακόμα κι αν ανοίξουν νέοι σταθμοί μέτρο, θα ελευθερωθεί χώρος ο οποίος μετά από 6 μήνες θα γεμίσει από ΙΧ. Η επιστήμη του Συγκοινωνιολόγου λέει πως η κυκλοφορία ισορροπεί στη συμφόρηση πάντοτε και παντού σε όλες τις πόλεις, για αυτό η λύση είναι τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Το πρόβλημα είναι ότι στην Αθήνα δεν υπάρχουν ούτε κάμερες για τα λεωφορεία, ούτε ένα σοβαρό σύστημα διαχείρισης των παραβάσεων.
Aκόμα και στο μέτρο, το οποίο αποτελεί ένα από τα καλύτερα μέσα μεταφοράς, η συχνότητα των δρομολογίων στην ώρα αιχμής μπορεί να φτάσει και τα 12 με 13 λεπτά. Μαγική λύση δεν υπάρχει. Αυτό που πρέπει να τονίζουν τόσο οι δημοσιογράφοι όσο και οι επιστήμονες στην Πολιτεία, είναι πως όλη η έμφαση πρέπει να δοθεί στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
Oι μετακινήσεις στο κέντρο της πόλης θα πρέπει να γίνονται με τα ποδήλατα. Το κέντρο της Αθήνας έχει πολύ μεγάλο πληθυσμό και πολλές μετακινήσεις είναι μικρής απόστασης. Για το λόγο αυτό πρέπει να δημιουργηθούν ποδηλατόδρομοι. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ένα ΙΧ που μεταφέρει έναν άνθρωπο, αντιστοιχεί σε 10 ποδηλάτες.
Υπάρχει στην Αθήνα κουλτούρα μετακίνησης με ποδήλατο;
Όλη η νότια Ευρώπη (π.χ. Γαλλία, Ισπανία και Ιταλία) δεν είχαν κουλτούρα ποδηλάτων και μέσα σε 15 χρόνια την απέκτησαν, διότι είχαν Πολιτικούς οι οποίοι τόλμησαν να αλλάξουν τα πράγματα. Προφανώς και υπήρχε και υπάρχει ακόμα γκρίνια και εκεί από τους ΙΧήδες, αλλά τολμούν και μιλούν. Είναι αδιέξοδο να βοηθάμε συνέχεια το ΙΧ και να ψάχνουμε να βρούμε λύση για το ΙΧ. Θα τους πάρουμε χώρο και από τη στάθμευση και από την κυκλοφορία και θα τον δώσουμε στα ποδήλατα και στα λεωφορεία. Το μεγαλύτερο εργαλείο για τη διαχείριση της κυκλοφορίας είναι διαχείριση της στάθμευσης. Όταν αφήνουμε τη στάθμευση ανεξέλεγκτη σε όλα τα κέντρα των δήμων και ιδίως της Αθήνας, προσελκύουμε περισσότερα ΙΧ. Κλείνοντας υπογραμμίζεται ότι αν σταματήσουμε την παράνομη στάθμευση και δώσουμε περισσότερο χώρο στους πεζούς, θα αναγκαστεί να αλλάξει και η νοοτροπία μας.
Συνέντευξη στην Εκπομπή των Γ. Ψάλτη – Ε. Σαλαμάρα στον ραδιοφωνικό σταθμό Realfm 97.8 τον Δεκέμβριο του 2023
Leave A Comment